BÖLÜM 3: BESANÇON’DA GÜNLÜK HAYAT / CHAPITRE 3: LA VIE QUOTIDIENNE A BESANÇON

Merhaba! Yaklaşık 10 gündür, uzun süreli vize almak amacıyla İstanbul’dayım ve eşimi ve Besançon’u çok özlüyorum. Umarım en kısa sürede vizem çıkar da yuvama dönerim. Bu özlemin nasıl bir şey olduğunu sadece yaşayan bilir. Bu yüzden bugün sizinle kısa kısa Besançon kareleri paylaşacağım.

Burası bizim evimizin önündeki bisiklet durağı. Burada ayrıca bir kumarhane ve Mercure otel var.

Burası şehir merkezinde bir ara sokak. Eşim Fransa’nın birçok şehrinde yaşadığı gibi burada da yaşamış ve bu lisede okumuş.

Burası evimizin önündeki Parc Micaud. Haftasonları bu midilliler ile çocuklar parkta tur atıyor. Ben bu fikre pek sıcak bakmıyorum insanların zevki için bu canlara eziyet ediliyormuş gibi geliyor ama üstlerinde minik çocuklarla pek bir tatlı olduklarını yadsıyamam.

Bu bina St Joseph ortaokulu. Evimizden çıkıp şehrin kuzeyinde bulunan supermarkete giderken görüyorsunuz.

İşte böyle… Orası benim yuvam olmuş artık, özlemimden belli… ‘Ait’ hissetmek çok güzel bir duygu, herkese dilerim. Ve görüşmek üzere derim 🙂

BONUS: Evimizin en sevdiğim dekorasyon objelerinden biri daha:)