Merhabaaaa! Ben Rüzgar. İşte buradayım, size tatil anılarımı yazmaya geldim! Ailemle gittiğim Hyères tatilimizi anlatacağım.

Bir kere ben bu tren yolculuklarından çok sıkıldım!!! Besançon’da yaşadığımız için her yere en az 1 aktarma yaparak gidiyoruz. Nadiren direkt tren bulabiliyoruz. Annem ile babam da bundan çok şikayetçi. Bu yüzden ikisi de ehliyet sınavını geçti. Yakında arabamız da olacakmış o zaman rahat edebileceğim!!! Hyères’e gitmek için tam 3 trene bindik. 3 tren de dönerken!

Neyse efendim, sonunda vardık. Otelin adı Vacances Bleues-plein sud. Ben çok beğendim. Manzarası harikaydı. Annemi tüm kış boyunca böyle mutlu görmemiştim. Babam da işte  o kadar yoruluyor ki bu tatil ona da çok iyi geldi. İkisi mutluysa ben de mutlu oluyorum. Ancak ben denize girmeyi hiç sevmedim. O yüzden onların beni denize sokmamalarını anlamalarını sağladım. Ben çok sessizimdir hareketlerimle ve ifademle anlatırım her şeyi. Anneciğim de babacığım da sağolsunlar beni bir daha zorlamadılar. Ben onlarla olmaktan yeterince memnunum gerisine gerek yok.

Ne yazık ki beni kahvaltı ve akşam yemeği saatinde hep odada bıraktılar. İşte o saatlerde çok mutsuz oluyordum. Hiçkimseyi rahatsız etmediğimi bildikleri için beni gönül rahatlığıyla odada bırakıyorlardı. Gerçekten ben de sabırla onların dönüşünü bekliyordum. Uyuyunca vakit daha hızlı geçiyordu. Odaya döndüklerinde annemin “geldim aşkım bak” diye beni kollarına alması beni çok mutlu ediyordu. Bir keresinde otel dışında bir restorana gittiklerinde beni de yanlarında götürdüler. O restorana minik köpekleri kabul ettikleri için teşekkürü bir borç bilirim. Ama anneciğime de teessüflerimi bildirmek isterim: çünkü pusetimin üstünü battaniyeyle örttü ben yemekleri göremeyeyim diye! Ama o da haklı n’apsın. Sakinliğimi sadece yemek gördüğümde koruyamıyorum ve herkesi rahatsız ediyorum. Pusetin üstünü tamamen örterek bana ideal uyku ortamını sağladı ben de akşam boyunca huzurlu bir uyku çektim. Arada burnumu delikten dışarı çıkarıyordum annem de bunu her görüşünde elini uzatıyordu. Onun yanımda olduğunu bilmenin verdiği huzurla uykuya geri dönüyordum.

Gündüzleri hep deniz kenarındaydık. Sadece ilk gün otel dışında bir plaja gitmek istedik. Ancak hiçbir halk plajı köpek kabul etmiyordu. Bu ailem için hayal kırıklığı yaratsa da benim umrumda değildi açıkçası. Çünkü zaten denize girmeyecektim. Bu yüzden ailem tatilin geri kalanında hep otelin içindeki plajı tercih etti. Beni gün boyunca odada yalnız bırakmadı canım ailem. Koca palmiyenin altındaki şezlonglarda miskin miskin yattık. O kadar güzeldi ki!!! Bir de her gün deniz bisikletine biniyorduk. Annemle babam pedalları çevirirken ben annemin kucağında bu anların tadını çıkarıyordum. Bir an “acaba beni denize sokarlar mı?” diye endişe etsem de yüzmek istemememe saygı duyduklarını gördüm.

Tatilin 5. gününde ne yazık ki kötü bir haber aldık. Fransız demiryolu emekçileri yeniden grev kararı almıştı ve tam dönüş günümüze denk geliyordu. Bu yüzden ailem tatili bir gün erken bitirme kararı aldı. Biletlerimizi değiştirdik ve 5 Temmuz’da evimize döndük. Benim için hava hoştu çünkü kırmızı kanapemizde uyumayı özlemiştim. Eylülde bir kez daha tatile gideceğiz nasıl olsa!

Aşağıda tatilden bazı fotoğraflar paylaşıyorum. Umarım beğenirsiniz. Yakında görüşmek üzereee!!

*

Waf 🙂 Bonjour les amis, aujourd’hui mes parents sont trop fatigués (ces humains, je vous jure) alors je prends le relais ! Je vais vous parler de mes premières vacances d’été : une petite semaine à Hyères au Club Plein Sud !

Hyères est une très belle ville du sud de la France, à une heure et demi en train de Marseille. On dit qu’il fait beau plus de 300 jours par an… En tout cas, le soleil n’a pas cessé de briller pendant tout notre séjour !

Une fois arrivé à l’hôtel, ma famille m’emmène nager pour la toute première fois de ma vie… Et vous savez quoi ? Je n’ai pas trop aimé… En fait, je n’ai pas aimé du tout ! Franchement il y avait de l’eau partout, et même si Maman me tenait toujours, je ne pensais qu’à une chose : retourner sur la terre ferme ! Je préfère mon canapé rouge 🙂

Alors les jours suivants, nous nous sommes tous allongés sur des chaises longues, à l’ombre d’un magnifique palmier… Et je n’ai plus nagé, fort heureusement : j’ai bronzé, dormi, bronzé, dormi, bronzé, dormi, convoité la pizza de Maman et Papa (sans succès car j’ai cru comprendre que ce n’est pas très bon pour moi), puis bronzé, dormi… Et enfin, direction la chambre pour une bonne sieste ! Le programme parfait, quoi…

C’est moi dessous… Je suis mignon, non ?

Je n’avais pas le droit de manger au restaurant, malheureusement… Je suis un toutou propre et très gentil, certes, mais apparemment je n’aurais pas pu résister au buffet. Alors j’avais mon propre dîner dans la chambre : un vrai Président Toutou, je vous dis !

Et comme je n’aime pas nager, nous avons trouvé une solution pour que je puisse quand même adopter la “touriste-attitude” : une croisière privée, à bord d’un luxueux yacht 🙂 enfin, j’exagère un peu… c’était un très beau pédalo ! Papa pédalait, et moi je regardais le paysage, le regard zen, profitant de l’air frais dans les bras de Maman 🙂

Ci-dessus : j’adopte le “carpet mode” quand je veux attirer l’attention (en général, ça arrive au moment du repas), ou quand j’attends quelque chose… ou encore quand je suis tranquille 🙂 Ici, j’étais tranquille, naturellement… tout en attendant de lécher les pieds de Papa -un de mes passe-temps favoris… Il adore ça au petit matin dans le lit ! – Enfin non pas trop !

Cette semaine a vite passé… et m’a fait comprendre que, même dans un paysage de rêve, rien ne vaut la présence de ma famille 🙂

A bientôt les amis 🙂 je reviendrai bientôt pour de nouvelles aventures fantas-toutou-tiques 🙂